Waarom hout?
We vertellen het u graag
Wanneer emoties tot uiting worden gebracht, wordt vaak voor het beeld van de boom gekozen. Waarom inspireert de boom de beeldende kunstenaar, de dichter, de wandelaar tot scheppen, tot filosoferen? Waarom staat de boom zo dicht bij ons wanneer we door emoties overvallen worden of daar uiting aan willen geven?
Komt het omdat de boom zo gastvrij is? Hij geeft ruimte niet alleen aan onze gedachten, de vogel is er thuis, de eekhoorn heeft er zijn speeltuin en de wind vindt er zijn uitdaging blaadjes te laten dansen of te verwaaien.
Komt het omdat de boom zo divers is? Zijn pallet kleurt met lichtgroen, geel, rood, oranje, bruin, zilver? De zon streelt haar met haar stralen, maakt hem als van goud en in de nevel mysterieus.
Komt het omdat de boom laat zien dat de seizoenen veranderen? In de lente geven haar knoppen ons dat blijde gevoel dat de dagen gaan lengen, dat er weer een zonnige periode in ons leven aankomt, vol licht en ontwikkeling. In de zomer wanneer haar sappen vloeien, geeft ze ons door haar kracht en pracht, haar volle kruin die ritstelt en fluistert en eeuwig lijkt te bewegen, het optimistische gevoel ook zo warm en zo sterk te zijn. In de herfst weten we dat de veranderende kleuren, de levendige geuren nog maar kort genoten kunnen worden. In deze periode willen we zoveel mogelijk in zijn nabijheid zijn nu hij nog, beweeglijk, fluisterend in zijn volle glorie aanwezig is. Wanneer het winter is, de takken kaal, de sappen gestold, de nestjes eenzaam wiebelend in zijn kale kruin en hij het bijna dood gevoel uitstraalt, toont hij toch zijn kracht en pracht, tegen rode avondluchten met de ondergaande zon. Wanneer zijn tijd voorbij is, zijn materie niet meer verandert, biedt hij de mogelijkheid zijn schoonheid te hergebruiken in vormen en warmte.
Houden we zo van de bomen omdat ze zoveel menselijke eigenschappen hebben? Het zaadje dat in de herfst valt, wordt een boompje het jaar erna. Het jonge boompje toont zijn frêle vormen en zijn buigzame beweging als van het jonge kind en intuïtief gaan we er voorzichtig mee om, zodat het niet breekt of beschadigt. De volwassen boom toont in zijn diverse soorten, kleuren en vormen, de diversiteit die de mens zo typeert. De boom die gedijt, groeit, bloeit en vergrijst wordt een rustpunt dat onze blik blijft trekken, met zijn zuurstof verrijkt en onze stille dialogen op zich af laat komen.
Gedicht
